وبلاگ دونستنی ها
» سندرم انگشت ماشه
سندرم انگشت ماشه / علائم و درمان
سندرم انگشت ماشه مشکلی است که به طور جدی حرکات دست را تحت تأثیر قرار می دهد. به محض بروز علائم این بیماری باید با پزشک مشورت شود.
مطلب مرتبط
چگونه می توانم هموگلوبین خود را سریع افزایش دهم؟انگشت ماشه ای سندرمی است که حرکات انگشتان را محدود کرده و از خم شدن آنها جلوگیری می کند. در افراد مبتلا به این مشکل ، معمولاً انگشتان دست قفل شده اند و باید با ضربه محکم و ناگهانی آنها را فشار داد تا فشار جمع شده برداشته شود ، انگشتان را صاف و باز کرده و به حالت قبلی برگرداند.
این ناراحتی در نتیجه مشکلی در تاندون ها ایجاد می شود. این عارضه به علت التهاب تاندون های خم کننده انگشت رخ داده و موجب ناتوانی در خم و راست کردن انگشت و همچنین درد و حساسیت انگشت می شود.
این عارضه دردناک سبب می شود تا انگشتان هنگام خم شدن قفل شده و فرد توانایی راست کردن انگشتان دستش را از دست بدهد.
در شدیدترین موارد ، انگشت ماشه در حالت خمیده گیر کرده و نمی تواند حرکت کند. این وضعیت به عنوان تنگی تنوسینوویت شناخته می شود و بیشتر در خانم ها و بیماران دیابتی دیده می شود.
علائم رایج ابتدای انگشت ماشه را می توان به شرح زیر ذکر کرد:
یک توده در قسمت پایینی انگشت به سمت کف دست ایجاد می شود.
عضله قسمت تحتانی انگشت نرم شده و نسبت به لمس حساس تر می شود.
به خصوص در ساعات صبح احساس خشکی در انگشت وجود دارد.
هنگام حرکت انگشت صدای ناگهانی شنیده می شود.
با پیشرفت بیماری انگشت ماشه ، انگشت آسیب دیده در حالت خمیده شروع به آویزان شدن می کند و به طور ناگهانی باز می شود. در مراحل پیشرفته تر ، انگشت در حالت خم شده قفل شده و دوباره باز نمی شود.
تشخیص
مطلب مرتبط
درمان های آلرژی چقدر موثر هستند؟اساسی ترین روش برای تشخیص سندرم انگشت ماشه ای معاینه فیزیکی توسط پزشک است. هنگامی که انگشت در ناحیه بیماری جابجا می شود ، صدای ترک خوردگی شنیده می شود. این شرایط یکی از اصلی ترین ویژگی های بیماری است.
در معاینه بدنی از بیمار خواسته می شود که دست خود را باز و بسته کند. کف دست و ته انگشتان نیز مورد بررسی قرار می گیرند و از نظر درد یا علائم دیگر در این مناطق بررسی می شود. در نتیجه این روش ها ، تشخیص بیماری تأیید می شود.
درمان بیماری انگشت ماشه
درمان انگشت ماشه بسته به مرحله بیماری و مدت زمان شروع بیماری تا زمان مراجعه به پزشک متفاوت است. به طور کلی ، سه روش درمانی وجود دارد: دارو ، فیزیوتراپی و جراحی.
دارو
برای تسکین درد و کاهش التهاب از داروهای مختلفی استفاده می شود. با ین روش ، انگشتان را می توان حرکت داد. به بیماران معمولاً ایبوپروفن ، ناپروکسن و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مشابه داده می شود. روش دارو بهبود علائم بیماری را فراهم می کند ، اما راه حل دائمی ندارد.
فیزیوتراپی
سندرم انگشت ماشه را می توان با روش های فیزیوتراپی مانند:
استفاده از آتل: به صاف نگه داشتن انگشت کمک می کند. فقط در شب استفاده می شود مدت زمان استفاده معمولاً یک ماه و نیم است.
تمرینات ملایم: برخی از حرکات باز شدن دست می تواند برای بهبود تحرک مفید باشد.
کمپرس سرد و گرم: استفاده کردن از یخ و گرما باعث کاهش التهاب و درد می شود.
نگه داشتن در آب ولرم: نگه داشتن دست در آب ولرم چند بار در روز به شل شدن تاندون ها و تسکین علائم کمک می کند.
جراحی
هنگامی که دارو درمانی و فیزیوتراپی به سندرم انگشت ماشه ای کمک نمی کنند ، باید گزینه جراحی را انتخاب کرد. بعضی اوقات روش های زیر را می توان قبل از جراحی امتحان کرد:
تزریق استروئید: برای کاهش التهاب روی غلاف تاندون قرار می گیرد. می تواند برای یک سال یا بیشتر موثر باشد. با این حال ، در برخی موارد ، ممکن است بیش از یک برنامه مورد نیاز باشد.
زهکشی: پس از بیهوشی ، تاندون ملتهب با یک سوزن ضخیم مورد اثابت قرار میگیرد ، در نتیجه فشار فشرده کننده تاندون کاهش می یابد.
اگر این روش ها جواب نداد ، به این معنی است که هیچ راه حل دیگری جز جراحی وجود ندارد. در این جراحی ، ناحیه در گیر شده باز شده و غلاف تاندون بریده می شود.
عوامل خطر در سندرم انگشت ماشه
برخی از افراد به احتمال زیاد به سندرم انگشت ماشه ای مبتلا می شوند. در این زمینه ، عوامل خطر شناخته شده را می توان به شرح زیر ذکر کرد:
سن: افراد بالای 40 سال و زیر 60 سال.
بیماری ها: دیابت ، نارسایی تیروئید ، آرتروز یا بیماری های سل.
سندرم تونل کارپال: افرادی که این مشکل را داشته و جراحی انجام داده اند.
بیماری با درمان های مختلف
انگشت ماشه نوعی بیماری است که کیفیت زندگی را به طور جدی تحت تأثیر قرار می دهد. یکی از رایج ترین توصیه ها در این شرایط عادت به وضعیت جدید ناشی از بیماری است. در این زمینه ، پرهیز از حرکاتی که نیاز به گرفتن دارند بسیار مهم است. اگر این امکان وجود ندارد ، باید روش های محافظت موثر ارزیابی شوند.
هیچ یک از روشهای مورد استفاده در درمان بیماری صد در صد موثر نیست. با این حال ، تعداد قابل توجهی از بیماران پس از تزریق کورتیکواستروئید بهبود پیدا می کنند و همچنین نتایج بسیار موفقیت آمیز با جراحی به دست می آیند. بنابراین می توان گفت که درمان های سندرم انگشت ماشه ای نتایج مثبتی می دهند.
ارم بلاگ
